Contactgeluid

Contactgeluid, ook wel structureel geluid genoemd, is geluid dat wordt overgedragen via bouwkundige constructies als gevolg van contact of impact tussen oppervlakken. Het is een vorm van structureel geluid en onderscheidt zich van geluid dat via de lucht reist.

Oorzaken en transmissie: Het ontstaat vooral door voetstappen, vallende voorwerpen, slepen van meubels of draaiende of trillende installaties. Door trillingen in vloer, vloer/ondervloer en muren wordt geluid in aangrenzende ruimten opgewekt en soms als hinderlijk ervaren, vooral bij lagere frequenties.

Meting en normen: In de bouwkunde wordt contactgeluid doorgaans beoordeeld met impactgeluidmetingen. Een tapping machine simuleert voetstappen en de meetresultaten worden gerapporteerd als een maat voor de geluidisolatie tussen verdiepingen of ruimtes.

Preventie en mitigatie: De belangrijkste strategie is het verbeteren van de vloerconstructie. Dempende legmaterialen zoals ondervloeren, dempingslagen of rubberen dempers verminderen overdracht. Een zwevende vloerconstructie met een dempende laag en een massieve toplaag verlaagt het contactgeluid. Ook zachte vloerafwerkingen zoals tapijt dragen bij aan vermindering. Daarnaast kunnen betere constructieve verbindingen en isolerende materialen in wanden en plafonds helpen om geluidsoverdracht te beperken.

Belang: Contactgeluid beïnvloedt comfort in woningen en kantoren en speelt een rol in bouwvoorschriften en normen voor geluidisolatie tussen ruimtes. Het doel van beleid en ontwerp is hinderlijke lawaaioverlast te beperken door adequate constructieve maatregelen.