Combinatiefundering

Combinatiefundering is een bouwtechnische benaming die verwijst naar het ontwerp en de uitvoering van funderingen waarbij meerdere funderingsstrategieën in één constructie worden gecombineerd om verschillende bodemcondities en belastingpatronen te kunnen verwerken. Het uitgangspunt is dat een enkele funderingsmethode niet optimaal presteert over het hele terrein of bij alle constructielasten.

Toepassingsgebied: deze aanpak wordt toegepast bij projecten in gebieden met variërende bodemkwaliteit, bij hoge of uiteenlopende belastingen, en wanneer een combinatie van funderingsmethoden kosten en zettingsgedrag kan verbeteren. Voorbeelden zijn palen die een plaatfundering dragen, palen met onderliggende ballastlagen of combinatie van diep en ondiep funderen in hetzelfde fundamentgebied.

Ontwerpaanpak: combinatiefundering vereist uitgebreid geotechnisch onderzoek en systeemgerichte modellering van zettingen en krachtenoverdracht. Keuzes zijn gebaseerd op draagvermogen, zettingsverschillen en de interactie tussen de verschillende funderingsonderdelen. Het ontwerp moet rekening houden met constructie- en uitvoeringsfasen, aansluitingen tussen typen funderingen en de controle op consolidatie en langzame bewegingen.

Voordelen en nadelen: de aanpak biedt flexibiliteit bij heterogene bodems en kan leiden tot betere draag- en zettingsprestaties en mogelijk kostenbesparingen. Nadelen zijn verhoogde complexiteit, langere bouwtijd, strengere kwaliteitscontrole en de noodzaak voor nauwkeurige coördinatie tussen aannemers en ontwerpers.

Zie ook: fundering, paalfundering, plaatfundering, zetting, geotechniek.