Bewegingsbevordering

Bewegingsbevordering is een deelgebied van de volksgezondheid dat zich richt op het vergroten van lichamelijke activiteit in de hele bevolking. Doel is om meer mensen regelmatig te laten bewegen, zodat gezondheidsrisico’s verminderen, de conditie en het welbevinden verbeteren, en gezondheidsongelijkheden worden verkleind.

De benadering combineert individuele interventies, zoals advies en doelstellingen, met omgevings- en beleidsmaatregelen die bewegen makkelijker maken. Dat omvat bijvoorbeeld veilige fiets- en wandelroutes, toegankelijke sport- en speelruimte, en ruimere voorzieningen voor actief transport in woonwijken en steden.

Belangrijke strategieën zijn onder meer intersectorale samenwerking tussen gezondheid, onderwijs, transport en ruimtelijke ordening; publiekscampagnes; social marketing; school- en werkplekprogramma’s; en community‑gebaseerde activiteiten die mensen in beweging brengen op een manier die past bij hun context.

Bewegingbevordering streeft niet alleen naar toename van de totale activiteit, maar ook naar verdeling van kansen: iedereen, ongeacht leeftijd, inkomen of etnische achtergrond, moet de mogelijkheid hebben om actief te zijn. Monitoring en evaluatie van activiteiten en naleving van nationaal of internationaal gerichte richtlijnen (bijvoorbeeld 150 minuten matige intensiteit per week, aangevuld met krachttraining) helpen bij het bepalen van effectiviteit.

Uitdagingen zijn onder meer tijdtekort, veiligheidszorgen, gebrek aan voorzieningen en sociaaleconomische barrières. Succesvolle programma's combineren structurele veranderingen met ondersteuning op individueel niveau en zijn vaak duurzaam verankerd in beleid en organisatiepraktijken.