Beamformingtechnieken
Beamformingtechnieken zijn signaalverwerkingstechnieken die met behulp van een array van sensoren of antennes de ontvangst of uitzending in een gewenste richting kunnen richten. Door tijdvertragingen en gewichten toe te passen op de signalen die door de afzonderlijke elementen zijn opgevangen of uitgezonden, ontstaat een richtinggebonden patroon dat in die richting versterkt en in andere richtingen onderdrukt kan worden. Zo kan de bemonstering van signalen in ruimte efficiënter plaatsvinden en interferentie worden geminimaliseerd.
Afhankelijk van de implementatie worden beamformingtechnieken onderverdeeld in analoge (RF) beamforming, digitale beamforming en hybride varianten.
Veelgebruikte methoden zijn onder andere de conventionele (delay-and-sum) beamforming, waarbij signals worden vertraagd zodat ze in
Toepassingen stammen uit onder meer telecom en radar, acoustiek (kamer- en ruimtelijke akoestiek), sonar, medische beeldvorming