Home

Beëindiging

Beëindiging is het handelen waarbij een situatie, relatie of overeenkomst wordt beëindigd. In juridische en administratieve taal verwijst het naar de formele beëindiging van een rechtsbetrekking, een proces of een activiteit. De term wordt gebruikt in uiteenlopende contexten, zoals contracten, arbeidsrelaties en procedures.

Etymologie en spelling: Beëindiging is afgeleid van het werkwoord beëindigen. De spelling bevat een trema op

Toepassingsgebieden en manieren: Beëindiging van een overeenkomst kan plaatsvinden door opzegging (met inachtneming van de opzegtermijn),

Nuances en verwante termen: Beëindiging is een bredere en neutralere term dan ontbinding of opzegging. Ontbinding

Beëindiging is daarmee een veelgebruikte, formele term in het juridisch taalgebruik.

de
tweede
e
(beëindigen)
om
aan
te
geven
dat
de
klinkers
tot
verschillende
klankgroepen
behoren
bij
de
uitspraak.
door
wederzijdse
instemming,
of
door
ontbinding
via
de
rechter
of
partijen.
Beëindiging
van
een
arbeidsrelatie
wordt
vaak
aangeduid
als
beëindiging
van
de
arbeidsovereenkomst
of,
afhankelijk
van
de
context,
als
ontslag.
Beëindiging
van
een
onderneming
kan
betekenen
dat
de
bedrijfsactiviteiten
eindigen
en
de
rechts-
of
insolventieprocedures
volgen.
verwijst
meestal
naar
een
rechtsact
waardoor
een
overeenkomst
wordt
beëindigd
of
nietig
verklaard,
vaak
via
gerechtelijke
tussenkomst.
Opzegging
is
de
handeling
waarbij
één
partij
de
overeenkomst
beëindigt
met
inachtneming
van
een
opzegtermijn.
In
veel
contexten
kan
beëindiging
ook
door
werking
van
de
wet
(bijv.
door
faillissement)
of
door
verstrijken
van
de
termijn
plaatsvinden.