Bankbiljetten

Bankbiljetten zijn de fysieke vormen van geld die als wettig betaalmiddel dienen in een land of valutagebied. Ze fungeren als ruilmiddel, rekeneenheid en waardebewaarmiddel en worden uitgegeven door een centrale bank of een vergelijkbare muntautoriteit. In de eurozone worden eurobankbiljetten uitgegeven door de Europese Centrale Bank (ECB) en via de nationale centrale banken verspreid, waaronder De Nederlandsche Bank (DNB).

Ontwerp en kenmerken: De huidige eurobankbiljetten bestaan in de waarden 5, 10, 20, 50, 100 en 200 euro; de uitgifte van de 500 euro is gestopt. Alle biljetten bevatten beveiligingskenmerken zoals watermerk, een veiligheidsdraad, microtekst, hologram en zichtbare of verborgen elementen die moeilijk na te maken zijn. Veel bankbiljetten zijn gemaakt van katoenvezels; sommige valuta gebruiken polymeren. Het ontwerp weerspiegelt Europese architectuur en stijlen en varieert per reeks.

Historische context: Bankbiljetten ontstonden als papieren promesse van handel- of banken en maakten in de loop der tijd de stap van privébankbiljetten naar publiek uitgegeven biljetten. Centrale banken kregen de taak om de uitgifte te regelen en vertrouwen en stabiliteit in het betalingsverkeer te waarborgen.

Gebruik en omgang: Bankbiljetten worden nog veel gebruikt in contante transacties, al wordt elektronisch betalen steeds gangbaarder. Ze hebben een beperkte levensduur en worden regelmatig vervangen; versleten of beschadigde biljetten kunnen bij de centrale bank of bij banken worden ingewisseld. Valse bankbiljetten bestaan; centrale banken werken met politie en handhaving om valse biljetten tegen te gaan en consumenten te beschermen.