ArabischPalestijnse

ArabischPalestijnse is de term die in het Nederlands gebruikt wordt voor Palestinian Arabic, een groep dialecten die behoren tot het Levantijns Arabisch. Het omvat sprekers in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook, evenals Palestijnse inwoners van Israël en diaspora-gemeenschappen over de hele wereld. De dialecten vormen samen een deel van de Levantijnse tak van het Arabisch en vertonen aanzienlijke regionale variatie, met onderscheiden subdialecten in Noordelijk West Bank (Nablus, Jenin), centrale gebieden (Jeruzalem, Ramallah) en Gaza. Over het algemeen zijn ze onderling verstaanbaar met naburige varianten zoals Jordanees en Syrisch, maar verschillen ze in uitspraak, vocabulaire en bepaalde werkwoordsystemen.

Linguïstisch gezien kent Palestijns Arabisch meerdere variaties per regio, maar deelt het de kerngrammatica van het Levantijns Arabisch, waaronder een vereenvoudigd werkwoordsysteem vergeleken met het Klassiek Arabisch en onderscheid in vormen tussen mannelijk en vrouwelijk spreken. De uitspraak varieert per subdialect; in stedelijke omgevingen is er vaak invloed van het Hebreeuws zichtbaar in leenwoorden en codewisseling. In schriftelijke vorm wordt Modern Standaard Arabisch gebruikt voor formele communicatie, media en onderwijs, terwijl het gesproken dialect doorgaans in dagelijkse gesprekken en informele schriftelijke communicatie (bijv. sociale media) verschijnt.

Sociolinguïstisch dient Palestijns Arabisch als erkend onderdeel van identiteit en gemeenschap. De dialecten blijven bestaan in de diaspora, al kan contact met andere Arabische varianten leiden tot nivellering of menging bij jongere generaties. Zie ook Levantijns Arabisch, Palestijnse dialecten.