Approachveredeling

Approachveredeling is een veredelingsmethode in de plantenveredeling waarbij twee ouderplanten zo dicht bij elkaar worden gebracht of met elkaar worden verbonden dat bestuiving van de vrouwelijke ouder mogelijk is. Het doel is het creëren van hybriden tussen rassen of soorten die normaal gesproken moeilijk kruisbaar zijn, bijvoorbeeld door barrières zoals incompatibiliteit of zelfonkruisbaarheid.

In de praktijk kent approachveredeling meerdere vormen. Een gangbare aanpak is approach-grafting, waarbij een tak of scheut van de mannelijke ouder op of tegen de vrouwelijke ouder wordt geplaatst zodat vandaaruit pollenoverdracht kan plaatsvinden. Een andere benadering is om de twee planten in nabijheid te laten groeien en zo de natuurlijke bestuiving toe te laten; bij succesvolle bevruchting wordt het zaad verzameld uit de vrouwelijke ouder en opgevoed tot zaailingen. Soms blijven de twee planten na de vruchtzetting nog enige tijd verbonden of in elkaars nabijheid terwijl de hybriden rijpen.

Voordelen van approachveredeling zijn onder meer de mogelijkheid om genetische randen te overschrijden die met directe kruising niet bereikbaar zijn, en het verbeteren van eigenschappen zoals fruitkwaliteit, opbrengst of resistentie. Nadelen zijn onder meer een langere cyclus tot resultaat, relatief lage succespercentages en een grotere arbeidsinspanning in vergelijking met traditionele kruisingsmethoden.

Toepassingen komen veel voor in de veredeling van fruitbomen en ornamentals, waar het gebruikelijk is om hybriden te genereren tussen verschillende rassen of zelfs verwante soorten.