Affricaatklanken
Affricaatklanken zijn medeklinkers die ontstaan door een stop die kort wordt gesloten en direct gevolgd wordt door een fricatieve releasing. In de fonetiek worden ze beschouwd als één klanksegment: een combinatie van een plosief en een fricatief. In het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) komen de belangrijkste voorbeelden voor als [t͡s], [d͡z], [t͡ʃ] en [d͡ʒ], en in talen waarin ze voorkomen ook [p͡f]. Een affricaat kan stemloos of stemhebbend zijn en varieert in plaats van articulatie: alveolair ([t͡s], [d͡z]), post-alveolair ([t͡ʃ], [d͡ʒ]), en soms labiaal-velaar ([p͡f]).
Kenmerken: de klank start met een korte plosieve afsluiting, gevolgd door een fricatieve releasing; dit levert
Voorkomen: affricaatklanken komen voor in veel talen wereldwijd. Typische typen zijn alveolaire en post-alveolaire affricaaten, zoals