Aanleg

Aanleg is een Nederlands zelfstandig naamwoord met verschillende verwante betekenissen. De kernbetekenis verwijst naar het leggen, aanbrengen of tot stand brengen van iets, bijvoorbeeld bij de aanleg van infrastructuur of openbare ruimten. Een tweede, veelgebruikte betekenis verwijst naar natuurlijke bekwaamheid of predispositie: iemand heeft aanleg voor muziek, talen of wiskunde.

In de bouw- en infrawereld betekent aanleg meestal het proces van realiseren of neerleggen: de aanleg van wegen, kanalen, havens of parken. Ook installaties of voorzieningen kunnen in aanleg zijn. In zakelijke context komt men vaak over aanlegkosten en het aanlegtraject. De term wordt ook gebruikt in bredere betekenissen zoals de oprichting of inrichting van een gebied.

Wat betreft talent en aanleg: met aanleg voor iets wordt gesproken van een natuurlijke bekwaamheid. Iemand heeft aanleg voor talen, muziek of tekenen. Deze betekenis wordt vaak gecombineerd met werkwoorden als hebben, tonen of ontwikkelen: zij heeft aanleg voor wiskunde; hij heeft aanleg om architect te worden. Het onderscheid met vaardigheid is soms subtiel: aanleg is eerder een natuurlijk potentieel, terwijl vaardigheid meestal aangeleerd is.

Etymologie: het woord is afgeleid van het werkwoord aanleggen, samengesteld uit aan- en leggen (neerzetten, plaatsen). De twee hoofdbetekenissen komen samen in de basisidee van iets klaarleggen voor gebruik of voor ontwikkeling, of van een aangeboren aanleg voor een activiteit.