zorginstellingsgebonden

Zorginstellingsgebonden is een bijvoeglijk naamwoord uit de Nederlandse zorgsector dat wordt gebruikt om aan te geven dat bepaalde zorgzaken, bekostiging of regelingen gebonden zijn aan een specifieke zorginstelling of primair binnen een instelling plaatsvinden. Het duidt op een afhankelijkheid van de faciliteit of organisatie waarin de zorg geleverd wordt, in tegenstelling tot zorg die buiten die instelling georganiseerd of verrekend is.

In beleids- en bekostigingsterminologie kan zorginstellingsgebondenheid betekenen dat een budget, een vergoeding of een programma uitsluitend geldt voor of via een bepaalde instelling. Voorbeelden zijn zorg die binnen een verpleeghuis of andere zorginstelling wordt geleverd (intramuraal), of financieringsconstructies waarbij de toewijzing en uitvoering primair aan de instelling zijn gekoppeld. De term kan ook voorkomen in kwaliteits- en toezicht-contexten waarin normen gelden binnen een specifieke instelling.

Ripple-effecten en overwegingen: zorginstellingsgebondenheid kan de flexibiliteit beperken voor cliënten die tussen instellingen of tussen intramurale en extramurale zorg bewegen. Dit kan de continuïnititeit van zorg beïnvloeden en vraagt om goede afstemming en overgangszorg bij wisselingen. In het beleid wordt vaak gestreefd naar een balans tussen instellinggebonden regie en, waar mogelijk, meer ruimte voor interoperabiliteit en cliëntgerichte orchestratie tussen verschillende zorgaanbieders.