zoetwatergebied

Een zoetwatergebied is een gebied waarin zoet water overheerst en waar de zoutconcentratie laag blijft. Het omvat rivieren en beken, meren en plassen, moerassen en rietvelden, alsook sloten en andere watergangen in landelijk gebied. Deze wateren vormen een onderdeel van het grotere watersysteem en staan in wisselwerking met grondwater en omliggende landschappen.

Ecologisch zijn zoetwatergebieden vaak dynamisch en rijk aan planten en dieren die aangepast zijn aan variërende waterstanden, stroming en sedimenten. Voorbeelden van levensgemeenschappen omvatten waterplanten, vissen, amfibieën, macrofauna en talrijke watervogels. De combinatie van waterdiepte, zuurstof, voedingsstoffen en structuur zoals sloten, oevers en moerassen bepaalt welke soorten voorkomen.

De functies en diensten van zoetwatergebieden zijn talrijk: ze bieden habitat en migratieroutes, beschermen tegen overstromingen door water op te vangen en langzaam af te voeren, zorgen voor filtratie en opname van nutriënten, leveren groundwater recharge en bieden recreatieve en culturele mogelijkheden.

Belangrijke bedreigingen zijn wateronttrekking, vervuiling en eutrofiëring, verlanding van moerassen en sloten, invasieve soorten en klimaatverandering, die de hydrologie en de waterkwaliteit kunnen verstoren en de biodiversiteit kunnen aantasten.

Beheer en behoud van zoetwatergebieden gebeurt vaak op regionaal niveau door waterschappen en overheidsinstanties. Doelen zijn behoud of herstel van waterkwaliteit, hydrologische functies en biodiversiteit, en het in stand houden van de natuurlijke processen. Instrumenten omvatten monitoring, habitatrestauratie, nattegebiedenherstel en verbindingen tussen verschillende zoetwaterhabitats.