zeeniveaustandaarddruk

Zeeniveaustandaarddruk is de atmosferische druk op zeeniveau die als referentie dient in meteorologie en klimatologie. Aangezien luchtdruk afhangt van hoogte en andere atmosferische omstandigheden, wordt de gemeten druk vaak naar zeeniveau gecorrigeerd zodat metingen uit verschillende plaatsen beter met elkaar vergeleken kunnen worden.

De internationale standaardwaarde voor zeeniveaustandaarddruk bedraagt 1013,25 hectopascal (hPa), oftewel 1013,25 millibar. Deze waarde komt overeen met 29,92 inch kwik. De term wordt vaak afgekort als zeeniveaudruk of SLP (sea-level pressure).

Toepassingen: op weerkaarten en synoptische kaarten worden isobaren getekend als lijnen van gelijke zeeniveaustandaarddruk. Door drukverschillen op zeeniveau inzichtelijk te maken, kunnen systemen zoals lagedrukgebieden en hogedrukgebieden worden gevolgd, en kunnen weersystemen internationaal vergeleken worden.

Berekening en praktijk: de gecorrigeerde druk naar zeeniveau wordt verkregen door de station pressure te corrigeren voor hoogte van het meetpunt en meestal ook voor temperatuur via de hypsometrische vergelijking. In de praktijk levert moderne weerstations en weerinformatiesystemen direct SLP-waarden.

Historische context: de waarde van 1013,25 hPa is vastgesteld in internationale normen voor atmosferische beschrijving, zoals de International Standard Atmosphere, en wordt door meteorologische organisaties zoals de WMO gebruikt als referentie.