wulkanizacji
Wulkanizacja to chemiczny proces sieciowania kauczuków, w wyniku którego cząsteczki polimeru łączą się ze sobą za pomocą mostków siarczkowych lub innych mostów chemicznych. Dzięki temu elastomery zyskują wyższą wytrzymałość na rozciąganie, lepszą sprężystość i większą odporność na ciepło oraz starzenie.
Wynaleziona przez Charlesa Goodyeara w 1839 roku, wulkanizacja polegała pierwotnie na ogrzewaniu kauczuku z siarką i
Podczas wulkanizacji mostki dwusiarczkowe łączą łańcuchy poliizoprenu lub innych kauczuków, tworząc sieć tri- lub czteropunktową. Powstanie
Najpowszechniej stosowana jest wulkanizacja siarkowa z dodatkiem akceleratorów (np. CBS, TBBS) i innych składników. Istnieją też
Proces odbywa się w formowaniu na wulkanizatorach, w temperaturze około 140–180°C, przez pewien czas zależny od
Najważniejsze zastosowania obejmują opony, uszczelki, przewody gumowe, pasy i elementy amortyzacyjne; w innych gałęziach, takich jak