wervelkolommen

De wervelkolom is de centrale as van het skelet en biedt steun, beschermt het ruggenmerg en maakt beweging mogelijk. Bij volwassenen bestaan 24 beweegbare wervels, plus het os sacrum en het os coccygis die uit samengegroeide wervels bestaan. De wervels zijn onderverdeeld in cervicale wervels (C1–C7), thoracale wervels (T1–T12) en lumbale wervels (L1–L5). Het os sacrum bestaat uit vijf samengegroeide wervels en het os coccygis uit enkele kleine wervels.

Elke wervel heeft een corpus vertebrae (lichaamswand) en een wervelboog aan de achterzijde, met processen zoals het processus spinosus en de processus transversus. Aan de boven- en onderkant bevinden zich de facetvlakken (facettgewrichten) die contact maken met aangrenzende wervels. Tussen twee aangrenzende wervels ligt een tussenwervelschijf, met een nucleus pulposus in het hart en een stevige annulus fibrosus daaromheen, die zorgen voor schokdemping en flexibiliteit. Het wervelkanaal, dat wordt gevormd door de openingen van de wervels, bevat het ruggenmerg en de zenuwwortels.

Naast de wervels en tussenwervelschijven spelen ligamenten en spieren een belangrijke rol bij stabiliteit en bewegingsvrijheid. De wervelkolom heeft natuurlijke krommingen: een lordose in de cervicale en lumbale regio en een kyfose in de thoracale en sacrale regio.

Functie en kliniek: de wervelkolom draagt het hoofd en het bovenlichaam, beschermt het ruggenmerg en laat bewegingen zoals buigen en draaien toe. Veelvoorkomende aandoeningen zijn onder meer hernia van de tussenwervelschijf, degeneratieve spondylarthropathie en wervelfracturen.