weerstandennetwerken

Een weerstandennetwerk is een samenstelling van meerdere weerstanden die als geheel een gewenste elektrische eigenschap oplevert, zoals een bepaalde totale weerstand, een spanningsverdeler of een specifieke impedantie. Netwerken worden gebruikt om spanningen en stromen te regelen, belastingen te verdelen en impedanties af te stemmen in elektronische schakelingen.

Soorten: Er bestaan discrete weerstandnetwerken (meerdere losse weerstanden of weerstandsarrays in één pakket) en geïntegreerde weerstandnetwerken (weerstanden op een chip of substrate). Typen netwerken zijn onder andere laddernetwerken, pi-netwerken en T-netwerken, evenals brugnetwerken zoals de Wheatstone-brug voor nauwkeurige metingen.

Topologieën en analyse: In eenvoudige schakelingen kan men een weerstandennetwerk vereenvoudigen door series en parallelle verbindingen. Complexere netwerken vereisen nodale analyse of de toepassing van Thevenin- en Norton-equivalenten. Y-Δ-transformaties kunnen handig zijn bij ingewikkelde topologieën.

Eigenschappen en tolerantie: Belangrijke parameters zijn de totale weerstand, de tolerantie van de componenten, de temperatuurscoëfficiënt en de ruis. Netwerkprecisie en stabiliteit onder temperatuur zijn cruciaal bij meet- en signaaltoepassingen.

Toepassingen: Spanningsdelers voor referenties of biasing, impedantie-matching tussen blokken of sensoren, en als bouwsteen in analoog-naar digitaal-conversie of signaalverwerking. Laddernetwerken komen bijvoorbeeld voor in DAC-implementaties.

Samenvattend vormen weerstandennetwerken een flexibele en veelgebruikte methode om elektrische relaties in een schakeling te sturen, met verschillende topologieën en fabricage-opties afhankelijk van de toepassing.