weerextremen

Weerextremen zijn weersverschijnselen die duidelijk buiten het normale, lange termijnpatroon van een regio vallen en vaak leiden tot aanzienlijke maatschappelijke en ecologische gevolgen. Het begrip is regionaal en afhankelijk van welke statistische drempels en meetperiodes worden gehanteerd. Weerextremen ontstaan door een combinatie van natuurlijke variabiliteit en, in toenemende mate, klimaatverandering die de kans op bepaalde extremen kan beïnvloeden.

Voorbeelden zijn hittegolven, koudegolven, hevige neerslag en daardoor overstromingen, langdurige droogte, zware sneeuwval en ijzel, evenals krachtige windstoten en stormachtige omstandigheden zoals orkanen of tornado-achtige verschijnselen. In veel gebieden worden extremen gedefinieerd met statistische criteria, bijvoorbeeld als temperaturen of neerslaggebeurtenissen de gebruikelijke percentielen overschrijden of absolute drempels bereiken.

Oorzaken en detectie: Weerextremen worden beïnvloed door atmosferische en oceaanprocessen. Klimaatverandering kan de intensiteit, duur en frequentie van sommige extremen veranderen. Meteorologische instellingen gebruiken historische gegevens en probabilistische methoden om extremen te identificeren en te monitoren, waarbij definities per regio kunnen variëren.

Monitoring en reactie: In Nederland en België volgen KNMI en KMI weersextremen nauwgezet. Zij verzorgen waarschuwingen, berekenen risico’s en adviseren over maatregelen om verwachte schade en verstoring te beperken, zoals aanpassing van infrastructuur en noodplanning.