votering

Votering is het formele stemproces waarbij leden van een parlement, raad of andere besluitvormende instantie hun stem uitbrengen over een voorstel, wetsontwerp, amendement of motie. Het doel is een bindende beslissing te nemen op basis van de verdeling van stemmen, volgens de regels van orde van de betreffende organisatie. In veel democratische systemen volgt op een debat een stemronde, waarbij de besluitvormers aangeven of zij voor of tegen het voorstel zijn.

Stemmen kunnen op verschillende manieren plaatsvinden. Vaak gebeurt dit openbaar, bijvoorbeeld door het uitroepen van “voor” en “tegen” of door een handopsteking. In andere situaties is stemmen geheim, bijvoorbeeld via stemformulieren of elektronische stemapparatuur. De geldende regels bepalen welke methode geldt. Het soort stemming heeft invloed op de uitkomst, vooral wanneer bepaalde besluiten een hogere kiesdrempel vereisen, zoals een meerderheid van alle leden of een gekwalificeerde meerderheid.

De uitkomst van een votering bepaalt of een voorstel wordt aangenomen, verworpen of mogelijk nog verdere stappen vereist. Bij een gelijk aantal stemmen bestaan uiteenlopende procedures afhankelijk van de regels van de instantie; soms levert het een verwerping op, soms een doorslaggevende stem van de voorzitter of een tweede stemming op. Voteringen worden vastgelegd in een stemmingverslag of register, zodat de uitslag en vaak ook hoe ieder lid heeft gestemd, kan worden nagegaan.

Hoewel de term vooral in parlementaire context wordt gebruikt, komt votering ook voor in andere besluitvormende organen, zoals gemeentelijke raden en bestuursverengingen. Het systeem van voteringen vormt een fundamenteel instrument voor transparantie, verantwoording en democratische legitimatie.