voortbrengingsdelen

Voortbrengingsdelen is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om onderdelen of sub-systemen van een groter geheel aan te duiden die direct bijdragen aan het tot stand brengen van een product, resultaat of fenomeen. Het woord is opgebouwd uit voortbrengen (to bring forth, generate) en delen (parts). In verschillende vakgebieden ontstaat het begrip vanuit een functionele kijk op systemen: onderdelen die noodzakelijk zijn om de gewenste output te leveren.

In de techniek en productie verwijst het naar subassemblies of modules die het eindproduct mogelijk maken: bijvoorbeeld een motor en aandrijfketen als voortbrengingsdelen in een machine, of een controletafel en actuator in een automatiseringslijn. In elektronica kunnen sensoren, voedingen en besturingsapparaten als voortbrengingsdelen worden gezien die samen de werking van het apparaat bepalen. In bredere zin kan de term ook in biologie, filosofie of sociaal-technische disciplines gebruikt worden om factoren aan te duiden die de ontwikkeling of manifestatie van een verschijnsel mogelijk maken.

Belangrijke kenmerken zijn dat voortbrengingsdelen contextafhankelijk zijn en geen uniforme, op zichzelf staande classificatie vormen. De term benadrukt de functionele rol: de bijdrage van een onderdeel aan het voortbrengen van het beoogde resultaat, in tegenstelling tot louter passieve onderdelen. Synoniemen zijn onder meer componenten, subsystemen of modules, afhankelijk van de context.

Zie ook: voortbrengen, component, subsystem, module, productieproces.