vlotbrug

Een vlotbrug, ook wel pontonbrug genoemd, is een brug die rust op drijvende vlotten (pontoons). Het dek ligt boven water en wordt gedragen door de vlotten, waardoor geen vaste fundering op de rivierbodem nodig is. Vlotbruggen worden meestal toegepast wanneer een permanente brug om praktische of economische redenen niet direct haalbaar is.

Constructie en werking: De brug bestaat uit meerdere vlotten die met elkaar zijn verbonden en een doorlopend brugdek vormen. Aan de uiteinden leiden oprijbanen naar het land. De vlotten worden vastgehouden met ankers, kabels of drijvende steunen, en kunnen demontabel of verplaatsbaar zijn. Sommige ontwerpen zijn volledig drijvend; andere hebben vaste landhoofden.

Toepassing: Vlotbruggen dienen vaak als tijdelijke of noodbruggen bij bouwwerkzaamheden, bij gebrek aan draagkrachtige funderingen, in poldergebieden en bij overstromingen. Ze worden ook gebruikt voor korte verkeersverbindingen over kleinere watergangen en tijdens onderhoud aan vaste bruggen.

Voordelen en beperkingen: Snelle inzet, geen diepe fundering en flexibiliteit zijn de belangrijkste voordelen. Beperkingen zijn beperkt draagvermogen en overspanningslengte, gevoeligheid voor stroming en weersomstandigheden, onderhoudsbehoefte aan de pontons en verbindingselementen en minder geschikt voor zwaar wegverkeer.

Historische context: In veel waterrijke regio's zijn vlotbruggen al lang in gebruik voor tijdelijke verbindingen. Moderne varianten combineren traditionele bouwprincipes met hedendaagse hydraulische bediening en veiligheidseisen.