verzinking

Verzinking is het proces waarbij een zinklaag wordt aangebracht op ijzer‑ en staalproducten om corrosie te voorkomen. In de metaalsector wordt verzinking meestal aangeduid als galvaniseren. De twee belangrijkste methoden zijn hot-dip verzinken (HDG) en elektro-galvaniseren.

Bij hot-dip verzinken worden de onderdelen na een voorbehandeling (ontvetten, pikeren en flux) ondergedompeld in een bad met gesmolten zink, circa 450°C. Het resultaat is een zinklaag met een onderliggende zink‑ijzerlegering die goed hecht aan het staal. Bij elektro-galvaniseren wordt zink elektrodegewijs gepositioneerd vanuit een zinkzoutoplossing, waardoor een dunne, heldere zinklaag ontstaat.

De coating biedt zowel een fysieke barrière als kathodische bescherming: zink fungeert als sacrificial anode en beschermt het staal zelfs als de buitenlaag beschadigd raakt. De zinklaag kan verder bestaan uit een legerings- en beschermingsstructuur die de corrosiesnelheid verlaagt en de levensduur van constructies verlengt, vooral buiten en in vochtige omgevingen.

Toepassingen omvatten bouw- en infrastructuuronderdelen (liggers, buizen, hekwerken), leidingen, straatmeubilair en buitenhuisproducten. Coatings worden vaak toegepast op staal dat blootstaat aan de weersomstandigheden en agressieve omgevingen.

Normen en kwaliteitscontrole: coatingdikte en hechting worden bepaald volgens normen zoals EN 1461 voor hot-dip verzinken op staal. Inspectie gebeurt door visuele controles en metingen van de coatingdikte in g/m2. Verzinking blijft populair vanwege lange levensduur, kostenefficiëntie en repareerbaarheid, mits de voorbehandeling en milieuaspecten goed worden beheerd.