verheviging

Verheviging is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het proces waarbij iets in intensiteit, zwaarte of ernst toeneemt. De term wordt in verschillende vakgebieden gebruikt en kan verwijzen naar symptomen, emoties, gebeurtenissen of algemene verschijnselen. Het woord is opgebouwd uit hevig met het voorvoegsel ver-, wat verandering of escalatie aanduidt, plus het suffix -ing om een proces of toestand aan te geven.

In de medische context duidt verheviging vaak op een toename van klachten of op ontstekingsactiviteit. Bijvoorbeeld een verheviging van pijn, koorts of ademhalingsmoeilijkheden. Ook bij chronische aandoeningen kan een verheviging leiden tot verslechtering van de toestand of tot een plotselinge opflakkering van symptomen.

In maatschappelijke of economische teksten kan verheviging verwijzen naar een escalatie van spanningen, geweld of onrust, of naar een toenemende intensiteit van verschijnselen zoals criminaliteit, ongelijkheid of protestbewegingen.

Verschil met verwante termen: verheviging heeft doorgaans een focus op de intensiteit en ernst van het verschijnsel, terwijl verhoging vaak wijst op een meetbare kwantitatieve stijging (bijv. temperatuur, dosering) en toename of escalatie bredere aanduidingen zijn.

Zie ook: verhoging, toename, escalatie, verslechtering.