verbrandingssnelheid

Verbrandingssnelheid is de snelheid waarmee verbranding plaatsvindt, oftewel de snelheid van de chemische reactie tussen brandstof en oxidator. In brandstoftechniek wordt de verbrandingssnelheid vaak uitgedrukt als de hoeveelheid brandstof die per tijdseenheid verbrandt of als de voortplantingssnelheid van het verbrandingsfront in een gasmengsel. De maat kan variëren afhankelijk van wat men meet, zoals massa, energie of voortgang van de vlam.

Factoren die de verbrandingssnelheid beïnvloeden zijn onder meer de chemische samenstelling van de brandstof en oxidator, de verhouding brandstof/oxidator (equivalence ratio), de temperatuur en druk, de menging en diffusie van gassen, de turbulentie, en de warmteafvoer. Ook de aanwezigheid van katalysatoren of additieven kan de reactiesnelheid beïnvloeden.

Metingen en eenheden: in laboratorium- en industrieel onderzoek wordt verbrandingssnelheid vaak uitgedrukt als dm/dt (massa brandstof verbruikt per tijd) of als de warmteafgifte per tijd (kW). In gasvlammen zijn kenmerken zoals de laminaire vlam snelheid sL en de turbulente vlam snelheid ST relevante parameters. Voor vaste stoffen gaat het vaak om de massa-verbrandingssnelheid of de tijd tot volledige verbranding.

Betekenis en gebruik: de verbrandingssnelheid bepaalt hoe snel energie vrijkomt en hoe intens een brand of motor werkt. Dit heeft invloed op veiligheidsnormen, de dimensionering van verbrandingsapparatuur en de inschatting van explosiegevaar, hittebelasting en rookproductie.

Terminologie: hoewel de term in verschillende disciplines varieert, gaat verbrandingssnelheid doorgaans over de snelheid van de chemische reactie of de snelheid waarmee het brandstoffront zich voortplant, en is zij nauw verbonden met concepten als vlamtemperatuur, HRR en verbrandingstijd.