uitvoercapaciteit
Uitvoercapaciteit is de maximale hoeveelheid werk die een systeem in een bepaalde tijd kan voltooien, uitgedrukt in producteenheden, opdrachten of taken per tijdseenheid. Het begrip wordt breed toegepast om de prestaties van operationele processen te beoordelen en houdt rekening met de beschikbare middelen zoals arbeid, machines, software en organisatie-inzet.
In productieomgevingen staat uitvoercapaciteit centraal bij capaciteitplanning en is zij nauw verbonden met doorlooptijd en knelpunten.
In informatica en automatisering verwijst uitvoercapaciteit naar de capaciteit van systemen om opdrachten uit te voeren,
Uitvoercapaciteit wordt gemodelleerd als theoretische capaciteit, gerealiseerde capaciteit en effectieve capaciteit, waarbij verliezen door downtime, variabiliteit