tintvorming

Tintvorming is het proces waarbij een materiaal een andere kleur krijgt dan het oorspronkelijke, vaak als gevolg van veroudering, blootstelling aan licht of chemische reacties. Het begrip wordt toegepast in de context van kunststof, glas, papier, textiel en metalen en kan variëren van subtiele verkleuring tot duidelijke tintverschuivingen.

Oorzaken en mechanismen: fotochemische degradatie door UV-licht, oxidatie, hydrolyse en migratie van additieven of metalen ionen. Bij kunststofmaterialen leidt dit vaak tot geelverkleuring of bruine tinten; bij glas kunnen ijzer- of andere metalenionen tinten geven; bij papier en textiel ontstaat vaak bruine verkleuring door zuurstof, vocht en verontreinigingen.

Diagnose en beheersing: tintverschillen worden vaak gemeten met spectrofotometrie volgens de CIE L*a*b*-ruimte, of via delta E ten opzichte van een referentie. Preventie omvat het gebruik van UV-stabilisatoren en antioxidanten, UV-filters en beschermende coatings, evenals controle van opslag- en gebruiksomstandigheden om migratie van stoffen te beperken.

Herstel en interpretatie: sommige tinten kunnen reversibel zijn of verminderen door behandelingen onder geschikte omstandigheden; in industriële, kunst- en museale toepassingen is tintvorming bovendien een indicatie voor leeftijd, kwaliteit en stabiliteit van materialen.