teleobjectief

Een teleobjectief is een fotografielens met een lange brandafstand ten opzichte van wat als standaard wordt beschouwd. Bij full-frame camera's vallen lenzen met 85 mm of langer vaak onder de noemer teleobjectief; op kleinere sensoren levert dezelfde lens een nog smaller beeldveld door de cropfactor. Teleobjectieven zijn verkrijgbaar als vaste brandpunten (prime) en als zoomlenzen (telezoom), zoals 70–200 mm, 100–400 mm of 200–600 mm. Langere brandpunten worden vaak aangeduid als kort- tot lang-tele, met supertele 300 mm en hoger.

Voordelen en toepassingen: teleobjectieven bieden vergroting en isolatie van verre onderwerpen en worden veel gebruikt in sport, wildleven en portretfotografie. Ze leveren beeldcompressie op, waardoor afstanden vlakker lijken; ook krijg je een beperkte scherptediepte bij grotere apertures. Nadelen zijn zwaarte, kosten en beperkte lichtsterkte bij langere brandpunten. Doordat de sluitertijd bij dezelfde belichtingsomstandigheden langer kan zijn, is ondersteuning met statief of beeldstabilisatie vaak wenselijk.

Technische overwegingen: veel teleobjectieven bieden een relatief lange maximale opening (bijv. f/2.8–f/4) voor betere lichtopname, maar sommige lange lenzen hebben smallere openingen (f/5.6–f/7.1). Een teleconverter kan het bereik vergroten ten koste van lichtsterkte en beeldkwaliteit. Hoge optische beeldkwaliteit vereist vaak betere lenzen en juiste autofocus-eigenschappen, zeker bij snelle onderwerpen.