servicecontexten

Servicecontexten is de verzameling metadata en omgevingsinformatie die nodig is om een dienst te laten functioneren of die met een dienstoproep meegaat. In moderne softwarearchitecturen zoals microservices en cloud-native toepassingen ondersteunen ze communicatie, beveiliging, tracing en configuratie over grenzen tussen systemen.

Een servicecontext kan onder meer bestaan uit identiteit en machtigingen van de gebruiker; authenticatie- en autorisatiegegevens; sessie- en correlatie-id's; taal- en tijdzone-instellingen; diagnostic informatie; transactie- en consistentiecontext; tenantinformatie; dienstversies en feature flags; en platform- en netwerkdetails. Het doel is om elke oproep correct te kunnen verwerken en veilige, consistente operaties mogelijk te maken.

Propageren gaat meestal via headers of metadata in oproepen en berichten, zoals HTTP-headers, RPC-metadata of bericht-headers. In microservices-omgevingen gebruiken praktijken zoals W3C Trace Context en OpenTelemetry context-propatie om diagnostische informatie en identiteiten gestandaardiseerd door te geven, met aandacht voor privacy en minimisatie.

Toepassingen zijn onder meer verbetering van observability en foutopsporing door centrale trace-informatie; ondersteuning van toegangsbeheer en governance in multi-tenant omgevingen; aanpassing van functionaliteit op basis van locale of klantinstellingen; en het waarborgen van transacties over meerdere services.

Belangrijke overwegingen zijn privacy en gegevensbescherming, overhead door contextgegevens, en versiebeheer van context-schema's. Organisaties kiezen doorgaans welke gegevens absoluut noodzakelijk zijn, en gebruiken gestandaardiseerde formats en duidelijke bewaartermijnen.