Home

sectiedikte

Sectiedikte is de dikte van een histologische sectie, oftewel de dunne plak weefsel die op een objectglas wordt geplaatst en onder een microscoop wordt bekeken. De sectiedikte wordt meestal uitgedrukt in micrometers (µm). Voor paraffine-vaste stukken ligt de standaard vaak tussen de 3 en 5 µm, meestal rond de 4 µm. Bij bevroren secties is de dikte doorgaans etwas groter, ongeveer 6 tot 10 µm. In sommige toepassingen kunnen dikkere secties tot circa 20 µm voorkomen.

De sectiedikte wordt bepaald met een microtome. De instelling op de snijmachine bepaalt de dikte, en regelmatige

In diagnostische histologie en in onderzoekscontext speelt de sectiedikte een cruciale rol in beeldkwaliteit en reproduceerbaarheid.

kalibratie
is
nodig
om
consistente
resultaten
te
waarborgen.
Controle
kan
plaatsvinden
met
kalibratiemiddelen
zoals
een
stage
micrometer
of
microscopische
referentiemogelijkheden.
Onjuiste
dikte
kan
de
kleuring
en
analyse
beïnvloeden:
te
dikke
secties
kunnen
weinig
gelijkmatige
kleuring
en
slechte
penetratie
van
reagentia
veroorzaken,
terwijl
te
dunne
secties
fragiel
kunnen
zijn
en
moeilijk
hanteerbaar.
De
keuze
hangt
af
van
het
weefseltype,
de
gewenste
kleuring
en
of
immunohistochemie
of
in
situ-hybriding
wordt
toegepast.
Sectiedikte
is
een
standaardparameter
in
preparatieprotocollen
en
kwaliteitscontrole.
Synoniemen
die
je
soms
tegenkomt
zijn
weefselsectiedikte
of
snededikte,
maar
sectiedikte
is
de
gangbare
term
in
het
Nederlands.