scheepvaarttechnieken

Scheepvaarttechnieken is een vakgebied dat de technieken en systemen omvat die betrokken zijn bij het ontwerp, de bouw, de bediening en het onderhoud van schepen en de logistiek van zeevaart. Het combineert elementen uit scheepsbouwtechniek, mariene techniek en operationele praktijken die veiligheid, efficiëntie en milieuprestaties bevorderen.

De belangrijkste disciplines zijn scheepsontwerp en constructie (hydrostatica en hydrodynamica, sterkteleer, materiaalkeuze en constructieprincipes), voortstuwing en energievoorziening (diesel- of gas-turbinemotoren, elektrische en hybride aandrijfsystemen, aandrijving en vermogensregeling), ballast- en ladingsbeheer en onderhoud van scheepsstructuren.

Navigatie en operationele techniek omvat cartografie en zeekaarten, elektronische navigatiesystemen zoals ECDIS, GNSS/GPS, radar en AIS, evenals communicatie via GMDSS. Daarnaast betreft het routeplanning, load stability, cargo-handling en procedures voor havens en havendiensten.

Veiligheid en regelgeving vormen een essentieel onderdeel: SOLAS, MARPOL en de ISM-code, ballastwaterbeheersing, brandpreventie en reddingsmiddelen, evenals inspectie, keuring en certificering van schepen en systemen.

Er zijn actuele ontwikkelingen zoals digitalisering en automatisering, verbetering van energie-efficiëntie, hybride en elektrische voortstuwing, diagnostiek en onderhoud op afstand, en onderzoek naar materialen en constructiemethoden die de milieu-impact verminderen.