sapstroom

Sapstroom is de beweging van sap door de transportweefsels van planten. In het bijzonder verwijst de term vaak naar de verplaatsing van suikers en andere opgeloste stoffen door het floëem (floëem) van bronnen naar sinken, zoals van de bladeren naar groeiende organen of opslagweken. In bredere gesprekken wordt soms ook het transport via de xyleem genoemd, de stijgende waterstroom die door verdamping wordt aangedreven. Doorgaans wordt sapstroom echter geassocieerd met floëmtransport van fotosyntheseproducten.

Het onderliggende mechanisme van floëm-sapstroom wordt meestal verklaard door het druk-flow model. Suikers worden geladen in de floëem bij bronnen, wat de waterpotentiaal verlaagt en water vanuit de xyleem naar het floëem trekt. Hierdoor ontstaat turgodruk die sap langs de floëembanen beweegt naar sinken waar de suikers worden uitgeladen. Daar kan het floëemsap opnieuw worden verdeeld of water terugkeren naar de xyleem. De snelheid en richting van de sapstroom variëren met tijd, daglicht, temperatuur en de waterstatus van de plant, en verschillen tussen soort en weefsel.

Metingen van sapstroom gebeuren veelal voor het xyleem, bijvoorbeeld met warmte-dissipatieprobes die de snelheid van sapstroom afleiden. Directe meting van floëm-sapflow is lastiger; onderzoekers gebruiken soms tracers, isotopen, of analyse van floëemsapmonsters, en combineren die gegevens met modellen om de koolstofallocatie in planten te begrijpen.

Sapstroom is cruciaal voor koolstofallocatie, groei, vruchtontwikkeling en de respons van planten op omgevingscondities zoals droogte en nutriëntenbeschikbaarheid. Het onderwerp is centraal in bosbouw, landbouw en ecologisch onderzoek.