ruimteverspilling

Ruimteverspilling is de ondoelmatige of onbenutte besteding van beschikbare ruimte, waardoor delen van een gebouw, terrein of inrichting niet effectief worden benut. De term wordt vooral gebruikt in relatie tot fysieke ruimte in woningen, kantoren en stedelijke omgevingen.

In woningbouw en interieurontwerp verwijst ruimteverspilling vaak naar gangen en loze ruimten, te grote kamers ten opzichte van de behoefte, onhandige indeling of onderbenutte opslagruimtes.

In de stedelijke context kan het betekenen dat openbare ruimte niet functioneel of aantrekkelijk wordt gebruikt, of dat er parkeerruimte en commerciële ruimtes zijn die leegstaan of onderbenut blijven. Het begrip kan ook figuurlijk worden toegepast op digitale of opslagruimte wanneer deze onnodig groot of ongeordend is.

Oorzaken van ruimteverspilling omvatten veranderende wooneisen, gebrek aan ruimteplanning, conservatieve ontwerpen, meubilair met verkeerde maat, onbruikbare opslag en een gebrek aan flexibiliteit in gebruik en indeling.

Gevolgen zijn onder meer hogere kosten voor bouw en onderhoud, groter energieverbruik door onnodig grote ruimtes, en een minder effectieve leef- of werkomgeving doordat ruimtes niet aansluiten bij concrete behoeften.

Aanpak om ruimteverspilling tegen te gaan, omvat vroegtijdige behoeftenanalyse, ontwerpen met flexibiliteit en multifunctionaliteit, slimme opslag geïntegreerd in wanden en meubels, gebruik van modulair en aanpasbaar meubilair, maximale benutting van verticale ruimte en periodieke evaluatie en herindeling van bestaande ruimten.