poinfekcyjne

Poinfekcyjne (przymiotnik pochodzący od „po infekcji”) odnosi się do zjawisk, objawów lub procesów, które pojawiają się lub utrzymują po zakończeniu zakażenia lub jako następstwo infekcji. Termin ten używany jest w medycynie do opisu sekweli infekcyjnych, w których nie sam patogen obecnie wywołuje objawy, lecz odpowiedź organizmu lub trwałe zmiany po infekcji.

Zakres pojęcia może obejmować różne układy i objawy. W praktyce klinicznej najczęściej mówi się o poinfekcyjnych kaszlach utrzymujących się po infekcji dróg oddechowych, o bezpośrednio następnych po infekcji zaburzeniach ogólnych, takich jak zmęczenie, a także o charakterystycznych powikłaniach zapalnych lub autoimmunologicznych, które mogą mieć postać reaktywnego zapalenia stawów, postinfekcyjnej neuropatii czy rzadziej zespołu Guillain–Barré.

Mechanizmy poinfekcyjne często wiążą się z odpowiedzią immunologiczną organizmu po infekcji, mediowaną przez procesy autoimmunologiczne, przewlekłe stany zapalne, zaburzenia neuroendokrynowe lub zmiany w mikrośrodowisku tkanek. W niektórych przypadkach utrzymanie objawów może wynikać również z uszkodzeń tkanek, które wymagają rehabilitacji.

Diagnostyka poinfekcyjna opiera się na wywiadzie dotyczącym czasu trwania objawów po infekcji, wykluczeniu innych przyczyn oraz odpowiednich badaniach ukierunkowanych na konkretne objawy. Leczenie skupia się na łagodzeniu objawów, rehabilitacji i, gdy wskazane, leczeniu przyczynowym lub immunologicznym. Zrozumienie zjawiska poinfekcyjnego pomaga w prowadzeniu opieki nad pacjentem po przebytym zakażeniu i planowaniu dalszych działań terapeutycznych.