ogólnych

Ogólnych jest formą gramatyczną przymiotnika ogólny, który w języku polskim oznacza generalny, powszechny lub całkowity. Służy do opisywania cech lub norm dotyczących szerokiego zakresu rzeczy, a nie pojedynczych specjalizacji. Ogólny wyraża charakterystyczny lub ogółowy, a jego odmiana zależy od przypadku, liczby i rodzaju rzeczownika, który określa.

W odmianie przymiotnika ogólny formy kończące się na -ych występują w liczbie mnogiej w przypadkach: genetywnym i accusatywnym, zarówno w rodzajach niemęskoosobowych, jak i męskoosobowych. Z tego powodu „ogólnych” pełni funkcję genitywną liczby mnogiej lub accusatywną liczby mnogiej męskoosobowej. W innych przypadkach mogą pojawić się różne końcówki, np. „ogólne” (liczba mnoga, rodzaj nijaki lub żeński w mianowniku i accusatywie), „ogólny” (liczba pojedyncza, rodzaj męski) itp.

Użycie „ogólnych” pojawia się w wielu zwrotach opisujących zasady, warunki lub znaczenie ogólne. Przykłady:

- ogólnych zasad bezpieczeństwa

- ogólnych warunków umowy

- odniesienia do ogólnych problemów społecznych

Etymologia: przymiotnik ogólny pochodzi od słowa ogół, które oznacza całość, zbiór, całokształt. Odnosi się do pojęć, które dotyczą całej grupy lub całego zakresu, a nie poszczególnych elementów.

Zobacz także: ogół, ogólny, ogólnie.