piloottraining

Piloottraining is het proces van leren vliegen en opereren van een vliegtuig, waarbij theoretische kennis, praktijktraining in het toestel en simulatoren, medische geschiktheid en voortdurende vaardigheidsbijscholing aan bod komen. In Europa gebeurt dit meestal onder regels van de European Aviation Safety Agency (EASA) of nationale autoriteiten en wordt het uitgevoerd door erkende trainingorganisaties (ATO’s).

Een gangbaar leerpad begint vaak met een medische keuring en de grondschool, waarin onderwerpen als aerodynamica, meteorologie, navigatie, luchtvaartwetgeving, communicatie en besluitvorming aan bod komen. Vervolgens volgt praktijkopleiding in een opleidingsvliegtuig met gediplomeerde instructeurs, aangevuld met simulatieleren en cross-country vluchten. Voor veel aspirant-piloten is de eerste licentie de Private Pilot License (PPL). Vervolgens kunnen aanvullende ratings gevolgd worden, zoals de Instrument Rating (IR) en de Multi-Engine Rating (ME).

De volgende stap is meestal de Commercial Pilot License (CPL) of, in combinatie met IR/ME, de opleiding richting een Airline Transport Pilot License (ATPL). In veel systemen is er ook sprake van een typelevenslange rating hertraining en typecertificering voor specifieke vliegtuigen. Om als beroepspiloot te vliegen, is vaak een minimumaantal vlieguren vereist en moet de piloot voldoen aan medische en operationele normen.

Kosten en tijdsduur variëren sterk per land en opleidingscentrum. Het traject kan enkele jaren duren en wordt vaak ondersteund door opstapprogramma’s of samenwerking met luchtvaartmaatschappijen. Piloottraining legt een sterke nadruk op veiligheid, disciplinaire training en continue professionele ontwikkeling.