opwerpen

Opwerpen is een Nederlands werkwoord met het separabele prefix op- en is afgeleid van werpen. Het heeft zowel een letterlijke als een figuurlijke betekenis. Letterlijk betekent het: iets omhoog of naar voren werpen. Figuratief wordt het gebruikt om iets naar voren te brengen of voor te stellen in een gesprek, debat of wetenschappelijke context, zoals een vraag, een probleem, een theorie of een voorstel. In die zin is opwerpen synoniem aan naar voren brengen of aankaarten.

Grammaticaal gezien is opwerpen een separabel werkwoord. In de tegenwoordige tijd splits het prefix op: bijvoorbeeld “Hij werpt een vraag op.” In de voltooide tijd wordt meestal de combinatie met hebben gebruikt: “Hij heeft een vraag opgeworpen.” De eenvoudige verleden tijd van werpen is irregular: “hij wierp een vraag op.”

Veelgebruikte uitdrukkingen zijn onder meer: een vraag opwerpen, een probleem opwerpen, een stelling opwerpen, een theorie opwerpen. Daarnaast kan opwerpen ook letterlijk betrekking hebben op het plaatsen of optrekken van een fysieke barrière, bijvoorbeeld “een muur opwerpen.” In figuurlijke zin vervangt opwerpen vaak andere termen als aankaarten of onder de aandacht brengen, maar de nuance ligt vooral in het aspect van introduceren of voorstellen voor discussie.

Voorbeelden: Tijdens de vergadering wierp hij een belangrijke vraag op. De onderzoeker heeft een nieuw model opgeworpen. De aannemer heeft een muur opgeworpen om het terrein af te scheiden.