optiestrategieën

Optiestrategieën verwijzen naar systematische benaderingen voor handelen met opties, waarbij beleggers verschillende opties koopt en verkoopt om specifieke financiële doelen te realiseren. Doelstellingen kunnen bestaan uit hedging tegen koersrisico, het genereren van inkomen, of winst bij verwachte koersbewegingen, ongeacht de richting daarvan. Optiestrategieën combineren vaak calls en puts met uiteenlopende uitoefenprijzen (strikes) en vervaldatums, en kunnen al dan niet in combinatie met het onderliggende aandeel worden toegepast.

Veelvoorkomende strategieën zijn onder meer de covered call, waarbij een belegger 100 aandelen bezit en een call verkoopt om premie te innen; en de protective put, waarbij een put-optie wordt gekocht om zich tegen neerwaartse beweging van de onderliggende waarde in te dekken. Spreads beperken zowel risico als potentieel rendement: de bull call spread legt long en short calls op verschillende strikes met dezelfde vervaldatum; de bear put spread gebruikt long en short puts op verschillende strikes. Ook bestaan er bull Put spreads en dergelijke combinaties. Straddles en strangles winnen aan belang bij onzekerheid over richting: een straddle koopt een call en een put op dezelfde strike en vervaldatum, een strangle op verschillende strikes. Kalender spreads combineren opties met verschillende vervaldatums. Iron condor en butterfly spreads richten zich op beperkte winst binnen een prijsklasse door meerdere spreads te combineren.

Belangrijke overwegingen zijn onder meer tijdswaarde en theta, volatiliteit (implied volatility) en de gevoeligheid voor koersbewegingen, liquiditeit en beschikbaarheid van handel in het specifieke product. Ook bestaat er risico op assignment bij Amerikaanse opties en vereisen sommige strategieën managed margins. Het kiezen van een strategie vereist begrip van payoffs en passend risicomanagement.