onbeweeglijk

Onbeweeglijk is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat betekent dat iemand of iets niet beweegt: stilstaand, vastgehouden op een plaats of niet in staat om te bewegen. Het kan letterlijk toegepast worden op objecten en lichaamsdelen, maar ook figuurlijk verwijzen naar een houding of beleid dat niet wijkt.

Etymologie: het woord is samengesteld uit on- (ontkenning) en beweeglijk (in beweging zijnd). Daarmee geeft onbeweeglijk duidelijk de afwezigheid van beweging aan.

Gebruik en context: in fysieke contexten beschrijft onbeweeglijk een voorwerp dat niet beweegt of niet verplaatst kan worden. In medische termen kan het verwijzen naar een gewricht of ledemaat dat stijf is of immobiliseert, bijvoorbeeld bij ankylose. In techniek en constructie kan een onderdeel als onbeweeglijk zijn vastgezet. In alledaagse taal kan het ook verwijzen naar een standpunt dat niet wijkt of een houding die niet meegaat met veranderingen. Voorbeelden: Een wagen bleef onbeweeglijk op de kruising; Een gebroken arm kan tijdelijk onbeweeglijk gemaakt worden door gips.

Synoniemen en verwante termen: stilstaand, immobiel, stijf, vast. Tegenovergestelde: beweeglijk, mobiel, flexibel.

Zie ook: immobilisatie, stijfheid, ankylose.