nieuwverbruik

Nieuwverbruik is een term die in de energiesector wordt gebruikt om de toename van het vraagstuk naar energieduurzaamheid aan te duiden die ontstaat door nieuwe consumenten of hogere belasting van verbruik, bijvoorbeeld door nieuwe aansluitingen, nieuwbouwwoningen of electrificatie van het warme huis. Het gaat hierbij om de inningsfractie van de totale vraag die bovenop het bestaande verbruik uitkomt. In tegenstelling tot het huidige verbruik richt nieuwverbruik zich op de extra vraag die in de toekomst of bij gewijzigde omstandigheden verwacht wordt.

In netbeheer en infrastructuurplanning wordt nieuwverbruik gebruikt om capaciteiten en investeringen te onderbouwen. Netbeheerders modelleren het verwachte groeipad van de vraag op basis van factoren als woningbouw, bevolkingsgroei, veranderingen in verbruikspatronen (bijvoorbeeld meer elektra voor warmtepompen en elektrische auto’s) en beleidsmaatregelen. Het kan zowel retrospectief worden vastgesteld als prognosematig worden toegepast, met verschillende scenario’s voor lage, middellange en hoge groei.

De schatting van nieuwverbruik wordt meestal samengesteld uit meerdere bronnen, zoals bouw- en woningontwikkelingscijfers, energievraagprognoses, aansluitingstoenames en beleidsverwachtingen. Het resultaat wordt gebruikt bij beslissingen over netverzwaring, transformerbelasting, kabeldimensionering en tariefzetting voor toekomstige leveringen.

Kritisch gezien kent nieuwverbruik onzekerheden door wijzigingen in beleid, technologische doorbraken en gedragsveranderingen. Een mis inschatting kan leiden tot over- of onderinvesteringen in infrastructuur. Daarom wordt nieuwverbruik doorgaans in meerdere scenario’s en met regelmatige actualisatie beoordeeld.

Zie ook: verbruik, netbeheer, verwerkings- en loadforecast, capaciteitplanning.