neuroophthalmologie

Neuro-ophthalmologie is een medisch subspecialisme dat de relatie tussen het zenuwstelsel en het zicht bestudeert. Het richt zich op visuele stoornissen die voortkomen uit aandoeningen van de optische zenuw, de visuele banen in de hersenen en verwante neurologische systemen, evenals op pupilreacties en oogbewegingsstoornissen die het zicht beïnvloeden.

Het vakgebied combineert oogheelkunde en neurologie en vereist vaak multidisciplinaire samenwerking met radiologie, neuroschurgie en revalidatie. De klinische aandacht ligt op het identificeren van neurologische oorzaken van visuele klachten en op het verbeteren van functionele uitkomsten door gerichte behandeling van de onderliggende aandoing.

Veelvoorkomende aandoeningen zijn optische neuritis, ischemische optische neuropathie, papiloedeem als gevolg van verhoogde intracraniële druk, compressieve laesies zoals een hypofyseadenoom, en hersenletsel of demyelinisatie die visuele banen aantasten. Ook craniale zenuwverlamming kan dubbelzien veroorzaken en aandoeningen van de visuele banen komen voor bij neurologische ziekten zoals multiple sclerose.

De diagnostiek berust op anamnese, en observaties door oogarts en neuroloog, waaronder visus, kleurtijd, gezichtsveld, pupilonderzoek en funduscopie; aanvullende tests zijn OCT, visuele-veldmetingen en beeldvorming (MRI met contrast van hoofd en orbiten). Soms zijn laboratoriumonderzoek en lumbaalpunctie nodig.

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak en kan bestaan uit behandeling van de onderliggende neurologische aandoening, medicamenteuze therapie zoals corticosteroïden bij optische neuritis, behandeling van verhoogde druk in de schedel, of chirurgische/radiotherapeutische interventies bij compressieve laesies. Prognose varieert per aandoening.