mocznika

Mocznik, chemiczny związek organiczny o wzorze CH4N2O (masa cząsteczkowa 60,06 g/mol), występuje jako bezbarwny, krystaliczny materiał o wysokiej rozpuszczalności w wodzie. Jest końcowym produktem metabolizmu białek u wielu organizmów i w organizmach ssaczych, gdzie powstaje w wątrobie i wydalany jest z moczem. W naturze pełni także rolę źródła azotu dla organizmów glebowych i mikroorganizmów.

Produkcja przemysłowa mocznika opiera się na procesie Bosch–Meiser: amoniak reaguje z dwutlenkiem węgla, tworząc ammonium carbamate,

Zastosowania mocznika obejmują głównie nawozy azotowe używane w rolnictwie, gdzie stanowi jeden z najczęściej stosowanych źródeł

Właściwości chemiczne mocznika to między innymi wysoka higroskopijność i duża rozpuszczalność w wodzie; chemicznie jest stosunkowo

Historia: w 1828 roku Friedrich Wöhler po raz pierwszy zsyntetyzował mocznik z cyjanianu amonu, co uznaje się

i

i

w

i

w

w

i

weterynaryjnych

w

w

i

Bezpieczeństwo

i

w

i

i

a

w

i

z

nieorganicznych.