mikrokontroler

Mikrokontroler to zintegrowany układ scalony zaprojektowany do sterowania urządzeniami elektronicznymi. W odróżnieniu od mikroprocesora, mikrokontroler łączy w jednym układzie procesor, pamięć i układy peryferyjne, co umożliwia samodzielne wykonywanie programów bez konieczności stosowania zewnętrznych komponentów. Zwykle występuje w wariantach 8-, 16- i 32-bitowych.

Główne elementy architektury mikrokontrolera to: procesor (CPU), pamięć nieulotna na programy (Flash/ROM) oraz pamięć robocza (RAM), a także zestaw peryferiów: liczniki i timery, przetworniki analogowo-cyfrowe (ADC) i cyfrowo-analogowe (DAC), wejścia/wyjścia cyfrowe, interfejsy komunikacyjne (UART/USART, SPI, I2C, CAN, USB), a także mechanizmy przerwań, watchdog oraz układy zasilania.

Zastosowania mikrokontrolerów obejmują sterowanie urządzeniami domowymi i przenośnymi, elektroniką użytkową, motoryzacją, systemami pomiarowymi i automatyką przemysłową. Charakterystyczne cechy to niskie zużycie energii, niski koszt oraz deterministyczne działanie w czasie rzeczywistym. Programowanie odbywa się najczęściej w C lub asemblerze; niektóre środowiska umożliwiają także programowanie w językach wysokiego poziomu.

Do popularnych rodzin mikrokontrolerów należą serie 8-, 16- oraz 32-bitowe, w tym architektury AVR, PIC, ARM Cortex-M i innych. Wybór zależy od wymagań dotyczących mocy obliczeniowej, pamięci, peryferiów i energooszczędności.