stosowania

Stosowanie, a w formie genetywnej stosowania najczęściej używane w tekstach jako nazwa czynności, oznacza akt używania lub zastosowania czegoś w praktyce. Słowo to funkcjonuje w wielu kontekstach: od ogólnego użycia przedmiotów i substancji po instrukcje, procedury i zasady dotyczące konkretnego zastosowania. W polszczyźnie często występuje w zestawieniach takich jak zasady stosowania, instrukcje stosowania, czy sposób stosowania narzędzi i materiałów.

Etymologia i zakres znaczeniowy: stosowanie pochodzi od czasownika stosować, który oznacza „używać”, „zastosować”. Rzeczownik utworzony przy pomocy sufiksu -anie tworzy pojęcie procesualne, czyli czynność lub praktykę. W praktyce semantyczna różnica między stosowaniem a pokrewnymi wyrażeniami (użycie, zastosowanie, wykorzystywanie) polega na niuansach kontekstu: stosowanie często podkreśla konkretny sposób, mechanizm lub procedurę, podczas gdy zastosowanie może być bardziej ukierunkowane na wynik lub cel.

Zastosowania: termin ten występuje w naukach ścisłych, medycynie, prawie, IT i gospodarce. W medycynie i chemii „stosowanie” odnosi się do dawkowaniu, instrukcji użycia oraz bezpiecznych praktyk. W prawie i regulacjach prawnych używa się „zasady stosowania” jako opisów, jak przepisy mają być stosowane w praktyce. W językoznawstwie i analizach komunikacyjnych „stosowanie języka” opisuje rzeczywiste użycie języka.

Uwagi: forma stosowania jest najczęściej spotykana w konstrukcjach z przyimkami i rzeczownikami zależnymi. Synonimy to użycie, zastosowanie, wykorzystywanie, które w nieco innych kontekstach mogą zastępować lub uzupełniać znaczeniowo.