maagzweren

Maagzweren zijn zweren in de bekleding van de maag (maagslijmvlies), vaak aangeduid als peptische ulcera ventriculi. Ze ontstaan door beschadiging van de mucosa en komen vooral voor door infectie met Helicobacter pylori of door langdurig gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire pijnstillers (NSAID’s). Riskefactoren zijn roken en een verhoogde zuurgraad.

Symptomen variëren en kunnen onopgemerkt blijven. Veelvoorkomende klachten zijn epigastrische pijn in de bovenbuik, een branderig of knagend gevoel, meestal tijdelijk na maaltijden of bij een lege maag afhankelijk van de lokalisatie. Andere verschijnselen zijn misselijkheid, braken, verlies van eetlust en gewichtsverlies. Bij complicaties kunnen gebraakt bloed of donker gekleurde ontlasting optreden, en soms ontstaat een acute buik door bloeding, perforatie of afsluiting van de maaguitgang.

Diagnose gebeurt meestal met endoscopie (gastroscopie), waarbij de zweer zichtbaar is en kankeruitzaaiing wordt uitgesloten. Tijdens de endoscopie kunnen biopten worden genomen. H. pylori kan worden aangetoond met ademtest, faecaal antigeentest of biopsie met snelle urease-test. Bloedonderzoek biedt geen definitieve diagnose voor een actieve infectie.

Behandeling omvat meestal het verwijderen van de oorzakelijke factor. Bij H. pylori wordt een eradicatiekuur voorgeschreven, vaak in combinatie met een protonpompremmer (PPI). Bij NSAID-gebruik is stoppen of overstappen naar een andere pijnstiller aanbevolen en vaak PPI-therapie om genezing te bevorderen. Informatie, advies en controle door een arts zijn essentieel, omdat de maagontstekingen kunnen terugkeren en complicaties ernstig kunnen zijn.