luchtmassasensor

Een luchtmassasensor, in het Engels vaak aangeduid als mass air flow sensor (MAF-sensor), is een apparaat in verbrandingsmotoren dat de massale hoeveelheid opgeperst lucht meet die de motor binnenstroomt. Deze meting is cruciaal voor de motorbesturing omdat deze informatie gebruikt wordt om de brandstofinjectie en het mengverhouding af te stemmen op de werkelijke luchttoevoer.

Werking en technologieën: de meeste moderne luchtmassasensoren zijn gebaseerd op een verwarmd element, zoals een dunne draad of een film, die op een vaste temperatuur wordt gehouden. De hoeveelheid stroom die nodig is om het element op die temperatuur te houden, is afhankelijk van de massa lucht die eroverheen stroomt. Door tevens een temperatuursensor te gebruiken, kan de sensor de luchtdichtheid compenseren en zo massa in plaats van volume meten. Oudere systemen maakten gebruik van een vleugelmeter die de luchtstroom mechanisch meette; dit type is grotendeels vervangen door elektrische sensoren. Uitgangen zijn vaak analoog (bijvoorbeeld 0–5 volt) of digitaal, en de ECU gebruikt deze informatie samen met andere sensoren zoals temperatuursensoren en druksensoren.

Functie in het motormanagement: de luchtmassasensor levert input aan de motorcontroller om de brandstoftoevoer te berekenen, wat bijdraagt aan een stabiele stationaire en variabele versnelling, goede koude-start en een optimale verbranding. Het apparaat werkt nauw samen met de lambda- (zuurstof) sensor en de lucht-inlaattemperatuursensor.

Onderhoud en storingen: luchtmassasensoren zijn gevoelig voor vervuiling door olie, stof en vocht. Veegreiniging of vervanging kan nodig zijn bij afwijkende readings, motortrillingen of gebrek aan respons. Verontreiniging kan leiden tot onregelmatig lopen, verhoogd brandstofverbruik of startproblemen.

Toepassingen: vooral in moderne personenauto’s en commerciële motoren, maar ook in interne verbrandingsmotoren voor boten, generatoren en industriële apparatuur.