luchtcorridors

Een luchtcorridor is een vastgelegde, geclassificeerde vluchtroute in het luchtruim die het luchtverkeer ordent en zo veiligheid en efficiëntie bevordert. Corridors hebben duidelijke grenzen, zowel horizontaal als verticaal, en maken deel uit van het gecontroleerde luchtruim en het systeem van ATS-routes (Air Traffic Services). Ze worden ontworpen en onderhouden door nationale luchtvaartautoriteiten in samenwerking met internationale organisaties zoals ICAO en, waar van toepassing, Europese luchtverkeersleidingsorganisaties.

In de praktijk worden luchtcorridors gebruikt om routestromen te sturen, vertragingen te verminderen en brandstof te besparen door uniformere, voorspelbare trajecten te bieden. Ze helpen ook om conflicten tussen vliegtuigen te voorkomen door vaste afstandsnormen en contactpunten te definiëren.

Corridors kunnen permanent zijn of tijdelijk worden ingesteld, bijvoorbeeld bij grote drukte, operationele beperkingen, hevig slecht weer of noodevacuaties. Daarnaast bestaan dynamische of flexibele corridors die op basis van actuele omstandigheden worden geopend of gesloten, en innoveren met humanitaire of speciale vluchten in crisissituaties.

Technisch gezien vereisen luchtcorridors adequate navigatie- en communicatiemiddelen: GNSS/RNAV of conventional navigatie, ADS-B en radarondersteuning, plus strikte ATC-communicatie en verticale/horizontale scheiding.

Beleid en impact: het primaire doel is veilige, voorspelbare en efficiënte luchtvaart. Het gebruik van corridors raakt aan soevereiniteit van het luchtruim, internationale normen van ICAO en operationele capaciteitsvraagstukken in drukke regio's, met milieu- en geluidsimpact als aandachtspunten.

Zie ook: ATS-routes, luchtvaartnavigatie, vluchtplanning, noodevacuatie en humanitaire corridors.