kortsluitingsbescherming

Een kortsluiting is een elektrische fout waarbij twee geleidende paden die normaal gescheiden blijven – zoals een fase en een neutraal of aarde – direct met elkaar verbinding maken. Dit veroorzaakt een plotseling veel hogere stroom dan de installatie is bedoeld om te dragen, met mogelijk oververhiting, schade aan bedrading en apparaten, vonkoverslag en brandgevaar.

Oorzaken zijn onder meer beschadigde isolatie, losse of beschadigde verbindingen, vocht of water in apparatuur, verkeerde bedrading, slijtage van kabels of componenten en fouten tijdens installatie. Ook beschadigde zekeringen, relais of aardlekschakelaars kunnen bijdragen aan onveilige situaties.

De gevolgen van een kortsluiting kunnen bestaan uit snelle stijging van de bedrijfsstroom, uitschakeling door zekeringen of automatische schakelaars (stroomonderbrekers), oververhitting, vonken en potentieel brand. Taken en leidingen kunnen warm worden, wat schade aan apparatuur en installaties tot gevolg heeft.

Bescherming tegen kortsluiting berust op kortsluitingsbeveiliging. Dit omvat zekeringen en automatische stroomonderbrekers, aardlekbeveiliging (RCD), en juiste dimensionering en scheiding van circuits. Regelmatige inspectie, onderhoud en correcte installatie zijn essentieel om tijdig schade te voorkomen.

Soorten kortsluitingen omvatten onder meer L-N (fase naar neutraal), L-L (fase naar fase) en L-PE (fase naar aarde). In drie- of vierfasige systemen kunnen ook combinaties voorkomen tussen verschillende fasen. Het ontwerp en onderhoud van installaties volgen wereldwijd erkende normen zoals IEC 60364 en de Nederlandse NEN 1010 (of NEN-EN-IEC 60364).

Kortsluitingen blijven een kritisch aandachtspunt voor veiligheid in elektriciteitsvoorziening en vereisen professionele diagnose en onderhoud.