koperlijnen

Koperlijnen zijn transmissielijnen waarvan de geleiders bestaan uit koper. Ze worden gebruikt in zowel elektriciteits- als telecommunicatie-infrastructuren en vormen een van de oudste bekabelingsvormen in moderne netwerken.

De koperen geleiders kunnen enkeladerig, gevlochten of coaxiaal zijn en worden geïsoleerd met materialen zoals PVC of XLPE. Typen koperlijnen omvatten twisted pair bekabeling (zoals Cat5e/Cat6 voor netwerken), coaxiale kabels voor televisie- en internetsignalen, en traditionele koperen voedingen in laag- en middenspanningssystemen. Installaties vinden doorgaans plaats ondergronds in kabelgoten of bovengronds langs lantaarnpalen en in kabeldragers.

Toepassingen: In elektriciteitsnetwerken dienen koperen kabels als geleiders voor laag- en middenspanningsvoedingen, vooral in oudere installaties of op plaatsen waar koper economisch haalbaar blijft. In telecommunicatie en datanetwerken vormen koperen kabels een belangrijke rol bij telefoonlijnen en bekabelde netwerken, met twisted-pair kabels voor POTS en Ethernet, en coaxkabels voor kabeltelevisie en breedbandinternet.

Voordelen en beperkingen: Koper heeft een hoge elektrische geleiding en goede ductiliteit, wat verbindingen en montage vereenvoudigt. Nadelen zijn gewicht, kwetsbaarheid voor corrosie bij blootstelling, hogere kosten dan sommige alternatieven en beperkte bandbreedte over lange afstanden vergeleken met glasvezel.

Huidige ontwikkelingen: Glasvezel vervangt koper in veel backbone- en lange-afstandnetwerken, terwijl koperlijnen nog veelvuldig worden gebruikt in de last-mile en in bestaande infrastructuur. Veiligheids- en installatiestandaarden (zoals IEC- en NEN-normen) regelen bedrading, isolatie en aarding.