koperbekabeling

Koperbekabeling is een bekabelingssysteem dat koper als geleider gebruikt voor de overdracht van signalen in netwerken en telecommunicatie. Het wordt veel toegepast in bedrijven en woningen voor data, stem en video. De belangrijkste koperkabels zijn twisted-pair-kabels en coaxkabels; glasvezel is een alternatief, maar geen koper.

Twisted-pair kabels bestaan uit paren koperen geleiders die elkaar draaien om crosstalk te verminderen. Ze zijn verkrijgbaar als unshielded (UTP) en shielded (STP). Coaxial kabels bestaan uit een koperen geleider omgeven door isolatie, een afscherming en een buitenmantel; ze werden historisch veel gebruikt voor kabeltelevisie en in sommige oudere netwerken.

Bij twisted-pair kabels zijn categorieën zoals Cat5e, Cat6, Cat6a, Cat7 en Cat8 gebruikelijk, met verschillende snelheden en afstanden. Belangrijke normen zijn TIA/EIA-568 en ISO/IEC 11801 voor infrastructuur, en IEEE 802.3 voor Ethernet. De impedantie is doorgaans 100 ohm, en prestaties worden beïnvloed door afstand, wikkelingen en storingen. Cat6a kan bijvoorbeeld 10 Gbps leveren tot circa 100 meter; Cat5e tot 1 Gbps tot 100 meter.

Voordelen van koperbekabeling zijn lage kosten, eenvoudige installatie, brede compatibiliteit en ondersteuning voor Power over Ethernet (PoE). Nadelen zijn beperkingen in afstand en snelheid vergeleken met glasvezel, en gevoeligheid voor elektromagnetische storingen bij UTP.

Toepassingen omvatten kantoor- en bedrijfsnetwerken, telefonie en videotoepassingen. Hoewel koperbekabeling steeds vaker wordt aangevuld door glasvezel in hogere-netwerksegmenten, blijft het een fundamenteel en kosteneffectief onderdeel van veel netwerkinfrastructuren.