kabeljauwpopulaties

Kabeljauwpopulaties verwijzen naar afzonderlijke populaties van de kabeljauw (Gadus morhua) die in de Noordoost-Atlantische regio voorkomen. Deze populaties verschillen in paai-gebieden, migratiepatronen, groeitempo en respons op milieu- en visserijdruk. Doordat populaties genetisch en geografisch afwijken, worden ze vaak als aparte stock units beschouwd voor onderzoek en beheer.

In internationaal beheer worden kabeljauwpopulaties doorgaans opgesplitst in stock units die door organisaties zoals ICES (International Council for the Exploration of the Sea) worden gedefinieerd. Belangrijke voorbeelden zijn de Noordoostelijke Atlantische kabeljauw, Baltische kabeljauw, Noordzeekabeljauw en kust- of regionale populaties langs Scandinavië en Noord-Amerika. Het beheer richt zich op het bepalen van vangsten die de biomassa van de paaiende populatie beschermen en zo de lange termijn visbestanden stabiliseren.

Populaties worden gevolgd aan de hand van indicatoren zoals de spawning stock biomass (SSB), recruitment en voortplantings- en sterftesnelheden door de visserij. Voedings- en klimaatveranderingen beïnvloeden voedselbeschikbaarheid, migratie en paai-opbrengsten, waardoor populaties sterk kunnen variëren van jaar tot jaar. Overbevissing heeft in het verleden geleid tot ineensturingen en hersteltrajecten.

Beleid en beheer richten zich op een combinatie van quotering (TAC), maaivorken aan vangstlimieten, tijd- en gebiedsrestricties en beschermde gebieden. Doel is een duurzame opbrengst tegen een zo laag mogelijke risico’s voor de lange termijn van elke populatie.