ionizationstechnieken

Ionisatie-technieken, ook wel ionization techniques genoemd, zijn methoden om neutrale moleculen om te zetten in geladen deeltjes (ionen) zodat ze kunnen worden opgespoord met massaspectrometrie en aanverwante spectroscopische technieken. Ze kunnen onder vacuüm of onder atmosferische druk opereren en variëren in ionisatie-energie en fragmenteerpatronen, wat invloed heeft op de detectie en identificatie van verbindingen.

Veelgebruikte ionisatie-technieken in massaspectrometrie zijn onder meer electron ionization (EI), chemical ionization (CI), electrospray ionization (ESI), atmospheric-pressure chemical ionization (APCI) en atmospheric-pressure photoionization (APPI). Voor grote biomoleculen wordt vaak MALDI (matrix-assisted laser desorption/ionization) toegepast. Daarnaast bestaan zachte technieken zoals field ionization en photoionization (PI).

EI is een harde ionisatie die elektronen op moleculen laat in hoogvacuum, wat meestal leidt tot uitgebreide fragmentatie en gedetailleerde structuurinformatie. ESI en MALDI leveren doorgaans moleculaire ionen of eenvoudige adducten en behouden grotere moleculen, wat gunstig is voor proteïnen en andere macromoleculen. APCI en APPI zijn geschikt voor heldere analyses bij atmosferische druk en kunnen compatibel zijn met LC-MS.

De keuze voor een ionisatie-techniek hangt af van het monster, de gewenste informatie (molecuulmassa versus fragmentatie), de gevoeligheid en de samplevoorbereiding. In combinatie met massaspectrometrie levert de juiste ionisatie-techniek essentiële aanwijzingen voor identificatie en kwantificatie in onderzoek en klinische en milieuanalyse.